ผมอ่านหนังสือที่ Lee Kuan Yew อธิบายปัญหาทางนโยบายที่มีผลกับการย้ายประเทศและส่งผลต่อ Demographic ในมาเลเซีย
พอมาเลเซียเตะสิงคโปร์ออกในปี 1965 แล้วโปรโมทชาติพันธุ์มาเลย์ ที่เรียกว่าภูมิบุตร คือให้สิทธิ์คนมาเลย์ก่อนชาติพันธ์ุอื่น
ผลคือในระยะเวลา 40 ปี นับจากปี 1970 ถึงช่วง 2010 สัดส่วนคนจีนลดลงจาก 35.6 เหลือ 24.6
คนอินเดียจาก 10.8 เหลือ 7.3 สังเกตว่าคนจีนหายไป 10% พวกเขาไปไหนในระยะเวลา 1-2 รุ่น
- คนมาเลย์มีลูกเยอะกว่า
- คนอพยพเข้าจากฟิลิปปินส์
- และสุดท้าย สำคัญครับ คนจีนและอินเดียออกนอกประเทศ**
พวกเขาไปไหน คนกลุ่มแรก ๆ คือพวกมีการศึกษา มีศักยภาพ ถ้าพ่อแม่ไปเอง ไม่ได้จะส่งลูกไป โดยมากเป็นตั๋วขาเดียว ไปเรียนแล้วอย่ากลับ
ผู้อพยพเข้าสิงคโปร์จะมีสัดส่วนสูงถึง 40% อันนี้เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ อีกกลุ่มหนึ่งที่เรียนโรงเรียนจีนมา มักไปไต้หวัน แต่ยุคถัดมาคือสหรัฐและออสเตรเลีย
บางคนไปได้ดีถึงรัฐมนตรีกระทรวงการเงินของออสเตรเลีย ชื่อ Penny Wong
ที่นิวซีแลนด์ก็มีคนมาเลย์เชื้อสายจีนเยอะมากครับ เพราะข้อดีคือพวกเขาเข้าประเทศได้เลย ไม่ต้องขอวีซ่าแบบคนไทย ส่วนใหญ่พูดภาษาอังกฤษได้อยู่แล้ว ที่เคยคุยป้าแถวบ้าน มาตั้งแต่ยุค 70 ปลาย 80 ต้น
ที่เอามาเล่าในตอนนี้ก็เพราะ theme เดียวกันครับ ว่านโยบายการเมือง มีผลต่อการอพยพเข้าออก
ที่มา: LKY: One Man View of the World (2013)
