Tag Archives: History

ประวัติศาสตร์นอกหนังสือเรียน: ตอนสยามในสงครามโลกครั้งที่ 1

ผมอยู่ NZ ไปที่ไหน ก็มักจะเห็น Monument หรือหลักศิลาที่จารึกชื่อของทหารที่ส่งไปร่วมรบสงครามโลกครั้งที่ 1 คือ NZ เป็นส่วนหนึ่งของ British Empire จึงส่งทหารไปร่วมรบแต่แรก แต่เสียชีวิตเยอะพอสมควร ทุกเมืองที่ส่งทหารไป มีชื่อคนไปและเสียชีวิตจารึกไว้หมด เลยมาคิดถึงของไทยบ้าง ในฐานะที่ผมได้หนังสือ Siam and World War I: An International History ตั้งแต่อยู่ไทย

ประวัติศาสตร์กับมโนทัศน์อันจำกัด

จากกรณีธนาคารเก่าแก่ของไทย (ที่อายุเพิ่งร้อยปีไปไม่กี่ปี) ทำให้ผมนึกถึงกรณีทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวโยงกัน และมันสำคัญที่ว่า คนไทยในระบบการศึกษาไทย ถูกจำกัดมโนทัศน์ไปจนไม่ค่อยเห็นภาพนี้ (แต่หากคุณไม่ใช่คนในกลุ่มนี้ ผมก็ดีใจด้วย)

เห่อหนังสือใหม่ 4 เล่ม

Prediction Machines เกี่ยวกับผลของ AI ในมุมมองเศรษฐศาสตร์ ผมอ่าน Sample บน Kindle ไปแล้ว เริ่มรู้สึกว่า หนังสือจริงมันน่าอ่านกว่า Kindle Edition ในหลาย ๆ เล่ม หนังสือจริงอ่านจบแล้ว นำไปขายต่อได้อีก

ประวัติศาสตร์ของวันวาน สำคัญกว่าวานซืน

สมมติว่าแถวบ้านคุณเกิดเหตุการณ์ตำรวจล้อมจับคนขายยาบ้า ตำรวจขับรถเข้าขวาง โจรขับรถชนรถตำรวจและพยายามหลบหนี แต่รถตำรวจอีกคันมาจอดดักไว้ได้ ตำรวจตะโกนบอกให้หยุดพร้อมชักปืนชี้ไปที่โจรนั้น โดยที่ตัวเองก็มีปืนแต่ชั่วอึดใจโจรเลือกที่จะมอบตัวแทนที่จะสู้ เพราะปืนของตำรวจเยอะกว่า

นางาซากิและระเบิดอะตอม: ไกลกับใกล้เพียงแค่ความรู้สึก

ฮิโรชิม่ากับนางาซากิ เป็นชื่อเมืองที่เข้ามาในระบบการรับรู้ของผมครั้งแรก ตอน ป.3 โดยครูประจำชั้นที่รับหน้าที่สอนวิชาหลักคือคณิตศาสตร์ สปช ภาษาไทยในคนเดียว ตอนนั้นครูกล่าวแต่เพียงสั้น ๆ ว่าสองเมืองนี้ถูกทิ้งระเบิดนิวเคลียร์มีคนตายจำนวนมากจึงแพ้สงคราม ด้วยความที่ยังเด็กและรู้สึกว่ามันทั้งนานและไกล (ระยะเวลา 50 ปีของเด็กอายุ 9 ขวบที่ไม่เคยออกเดินทางไปไหนไกลกว่า 2 จังหวัด) ทำให้ผมรู้สึกว่ามันไม่สำคัญหรือใกล้เคียงอะไรกับเรา เพียงแค่เรื่องเล่าเก่า ๆ ของคนรุ่นคุณทวดเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งได้มีโอกาสมายืนในจุดศูนย์กลางที่ระเบิดอะตอมนี้ลง และเมื่อคิดได้ว่าเหตุการณ์นี้ ยังมีผู้รอดชีวิตถึงปัจจุบัน มันยังไม่ผ่านชั่วอายุคนไปด้วยซ้ำ จึงค้นพบว่ามัน… ใกล้ตัวเราแค่นี้เอง…