Perthz Weerawat Weera
After the long long fight come into the end, the peace established, it’s the founder group who decides what kind of the state it should be. Whether it will be democratic/republic or kind of monarchist/fascist state. The former will be last longer and benefit to everyone while the latter leads to endless suffering for people […]
ตอนนี้บน Mac มี Tropico ภาค 3 และ 4 โดยภาคสี่ยังมีราคาสูง $35 ยังไม่รวมภาคเสริม ภาค 3 ราคา $15 จึงเหมาะกับการเริ่มต้นเล่นในราคาไม่สูงนักครับ จับภาพมา ณ เวลาใกล้กันกับที่โพสต์
ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ประกอบด้วยชนชั้นปกครองที่เรียกว่าข้าราชการ กับประชาชนที่เรียกว่าไพร่ ปกครองกันอย่างร่มเย็นเป็นสุข ไพร่อยากขอให้ข้าราชการทำอะไรให้ต้องคลานเข้าไปหา จนกระทั่งวันนึง มีคนมาเปลี่ยนแปลงระบบใหม่ โดยมีคนกลางที่เรียกว่า ‘นักการเมือง’ ทุกอย่างก็พลันเปลี่ยนไปหมด ไพร่มาเรียกร้องสิทธิ์ความเท่าเทียม นักการเมืองมากินหัวคิวส่วย ในโครงการต่าง ๆ ที่ก่อนนี้ข้าราชการได้เต็ม วันนี้ข้าราชการรวมตัวกันกำจัดพวกนักการเมืองไปหมดแล้ว เราจะมีกันและกันกับไพร่สืบไป เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน แล้วแผ่นดินที่งดงาม จะคืนกลับมา ภาพประกอบ: ยุคศรีอารียะ
ข่าวการแบนเกมนั้นเป็นเรื่องที่ make sense (เข้าใจได้) ทันทีหลังจากผมอ่านรายละเอียดในเกมนี้ มีเพื่อนผมเขียนไว้ด้วย ทำให้ผมย้อนกลับไปคิดถึงสมัยอายุ 15 มีอยู่เกมหนึ่ง ที่เปิดโลกทรรศน์ทางความคิด (เรียกให้ตรงกว่านี้คือเปิดกะลา) นั่นคือ Sid Mier’s Civilization แนวคิดของเกมคือเรานำพาชนเร่ร่อนในช่วง 4000 ปีก่อนคริสตกาล สร้างอารยธรรม ซึ่งในเกมนี้คือสร้างประเทศนั่นเอง คิดค้นวิจัยพัฒนา สร้างสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ทำสงครามกับเผ่าอื่น และเดินทางมาสู่ยุคปัจจุบัน แน่นอนว่า ถ้าเราเล่นไม่ดี เผ่าพันธ์ุเราอาจจะจบสิ้นหายไป เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับหลาย ๆ ที่เช่นอินคา มายา เป็นต้น แต่ถ้าเราเล่นดี ตอนจบอาจมีหลายแบบเช่น ทำลายเผ่าพันธ์ุอื่นจนราบคาบ สร้างโครงการอวกาศที่ล้ำหน้า จนสามารถไปตั้งอาณานิคมที่ต่างดาว หรือการได้รับโหวดจากเพื่อน ๆ ให้เป็นเลขา UN ในกรณีที่เราเล่นแบบเป็นมิตรที่ดีมาโดยตลอด เป็นต้น ที่กล่าวมาเพื่อให้รู้จักคร่าว ๆ ว่าเกมนี้มีลักษณะอย่างไงครับ ที่บอกว่าเปิดกะลานั้น คือการที่เกมนี้มีระบบการปกครองให้เราเลือกใช้ตามความเหมาะสมกับสถานการณ์ ตอนนั้นเกิดอาการ งง นิดหน่อยว่า เฮ้ย ทำไมระบบกษัตริย์ กับประชาธิปไตยไม่ใช่อันเดียวกัน ทำไมมันแยกกัน […]
ปกติจะไม่พยายามพูดอะไรซ้ำ ๆ แต่ผมค้นพบว่า ดันมีคนติดกับดักง่าย ๆ ที่ “พวกเขา” สร้างขึ้นมาซ้ำซาก รัฐประหาร 3 ครั้งล่าสุดในปี 2534-2549-2557 ทุกครั้งที่ทำ มีการกล่าวอ้างเรื่องคอรัปชั่นเป็นสาเหตุสำคัญ ถามว่ามันมีปัญหายังไง? อย่างแรกเลย การรัฐประหารเป็นการคอรัประดับใหญ่มาก เป็นการโกงระดับฉีกสิทธิ์ความเป็นคนของประชาชนไทยทิ้ง ปล้นกันเห็น ๆ แต่คุณถูกกล่อมด้วยวิธีการต่าง ๆ ว่า “แล้วมันจะดีขึ้น” อย่างที่สอง รัฐบาลที่ตามมาด้วยการรัฐประหาร มักจะตามมาด้วยการโกงในแบบที่เราเห็นจะ ๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ยิ่งกว่า ในปี 2534 นี่โด่งดังจนนำไปสู่พฤษภาทมิฬ ปี 2549 มีกรณีอื้อฉาวเยอะ ตั้งแต่ระดับเล็ก ๆ อย่างเอาที่ดินป่าสงวนมาทำบ้านพัก 21 ไร่ ไปจนใหญ่อย่างซื้ออาวุธปลอม GT200 ที่ซื้อมาจำนวนมากช่วงนี้ อย่าลืมว่าที่การคุณใช้ซอฟต์แวร์เถื่อนได้ เพราะไม่มีใครมาจับคุณ รัฐบาลเถื่อนที่มาจากรัฐประหารก็เช่นกันครับ ถาม แล้วเราจะทนกับคอรัปชั่นเหรอ? ตอบ เราไม่ควรทนครับ มันมีกลไกตรวจสอบอยู่ จี้ให้เขาทำงาน เราไม่สามารถแก้ปัญหาคอรัปชั่นด้วยวิธีการที่คอรัปกว่า ถาม จะทำอย่างไรให้เมืองไทยพ้นจากคอรัปชั่น? […]
ขออนุญาตตอบในฐานะเพื่อนแอดมินคนหนึ่ง ที่อาจไม่ได้เป็นความคิดเห็นของคนทั้งหมดนะครับ ขวา-ซ้าย ในทางการเมือง เป็นสิ่งที่ผมพบความเข้าใจผิดบ่อย ๆ แม้แต่ตัวเองที่เคยรู้สึกสับสนกับมันบ้าง พอ ๆ กับทิศทางซ้าย-ขวา ที่บางทีเราก็สับสนในชีวิตจริงนั่นแหละ ผู้ที่นิยามขวา-ซ้าย เขามองมันเป็น Spectrum คือมันไม่ได้มีค่าที่ตายตัว แต่อยู่อย่างเป็นสัมพัทธ์ในระนาบ มีซ้าย ก็มีซ้ายกว่า มีซ้ายสุด มีขวาก็มีขวากว่าและขวาสุด ในเบื้องต้น ความเป็นซ้ายในทางการเมืองคือ การเคลื่อนไหว (Movement) การมองหรือเคลื่อนที่ไปข้างหน้า เพื่อความเท่าเทียมที่มากกว่า เพื่อคนหมู่มาก ดังนั้นอะไรที่เกี่ยวกับซ้ายคือสังคมนิยม ประชาธิปไตย ต่อต้านจักรวรรดิ ต่อต้านทุน หนัก ๆ เข้าซ้ายสุดจะไปแตะสังคมแบบคอมมูน หรือแม้แต่เป็นอนาธิปไตย คือไม่ต้องการให้มีรัฐบาลกลางเลยก็ยังได้ ขณะที่ความเป็นขวาในทางการเมืองคือความเป็น ระเบียบเรียบร้อย (Order) ซึ่งสังคมมนุษย์เดิม ๆ มันมักจะมีความเหลื่อมล้ำอยู่ก่อนแล้ว ถ้าเราจะขอความเป็นระเบียบเรียบร้อย มันก็มักจะมีคนเสียสละ และคนได้ประโยชน์จากตรงนี้ ความเป็นขวาเช่นทุนนิยม ระบอบกษัตริย์ อนุรักษ์นิยม ประเพณีนิยม ชาตินิยม ศาสนนิยม กองทัพนิยม เผด็จการ ฯลฯ ขวาสุดคือพวกที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงและพร้อมจะต่อต้านใครก็ตามที่ต้องการการเปลี่ยนแปลง […]
นายสมชัย สมัครเป็นนายทหารด้วยความรู้สึกรักชาติ อยากเสียสละปกป้องผลประโยชน์ของชาติและอธิปไตย (Militarism) พ่อแม่ของนายสมชัย มีความยินดีที่ลูกได้เป็นนายทหาร ได้เป็นเจ้าคนนายคน (Feudalism) แต่นายสมชัยก็โตมาในสิ่งแวดล้อมแบบทุน ชอบใช้ของดี ๆ เพื่อความสุขส่วนตัว และรักความสะดวกสบายในชีวิตสมัยใหม่ (Individualism) วันหนึ่ง UN เรียกใช้งานทหารไทยในการรบที่อิรัก นายสมชัยร่วมรบกับกองทัพไทยและ UN ในประเทศอื่นนอกเขตแดน (Imperialism) แต่ UN ก็ไม่ได้เรียกไปฟรี ๆ มีค่าตอบแทนเบี้ยเลี้ยงที่ดีกว่าเงินเดือนมากนัก นายสมชัยยินดี เพราะจะได้นำเงินไปซื้อของใหม่ ๆ ที่อยากได้มานาน และดูแลพ่อแม่ ลูกเมียให้อยู่ดีกินดี (Capitalism) วันหนึ่ง นายสมชัยประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต จากการยิงพวกเดียวกันเองที่อิรัก ถามว่านายสมชัยเคยมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร? ภาพประกอบจาก OKNation
จากการติดตามอ่านเรื่องราวการปฏิวัติชนชั้นจากที่ต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์ของโลกมนุษย์มาระยะหนึ่ง ผมค้นพบรายละเอียดและเกร็ดเล็ก ๆ เกร็ดน้อยมาฝาก เป็นบันทึกความทรงจำไปในตัวด้วย คำที่แสลงหู เริ่มที่คำว่า “การปฏิวัติชนชั้น” คำนี้เป็นคำที่ไม่มีอยู่ในช่วงปฐมวัยในโรงเรียนรัฐที่ผมศึกษาเล่าเรียนมา อาจเพราะคำนี้เป็นคำแสลงหู ของชนชั้นผู้เขียนตำราเรียนก็เป็นได้ ต่อมาเมื่อโตขึ้นได้อ่านอะไรหลากหลายขึ้น และอาจเพราะวิธีคิดปฏิวัติชนชั้นมันห่างไกลความเป็นไปได้มากขึ้น คำนี้จึงถูกพบเจอบ่อยขึ้น โดยเป็นการมองย้อนกลับไปในอดีตเกือบทั้งหมด เพราะปัจจุบันไทยเราเป็นระบบเศรษฐกิจตลาดเกือบหมด คนไทยเกือบทั้งหมดนั้นก็อยู่เลยเส้นแบ่งความยากจนของธนาคารโลก (รายได้ที่ 1.25 USD ต่อวัน1) นั่นทำให้แม้สังคมไทยจะมีความเหลื่อมล้ำในระดับที่สูงพอตัว (อันดับ 12 ของโลกจัดลำดับโดย CIA2) แต่ก็เลยจุดที่จะทำให้เกิดการปฏิวัติชนชั้นมาไกลแล้ว จะมาจุดประเด็นนี้แบบสมัยที่เหมาเจ๋อตุงทำการเดินทางไกลรวบรวมมิตรสหายสู้รบ Long March ก็คงจะไม่ได้การณ์แล้ว ปฏิวัติชนชั้นคือการสับไพ่ จากประวัติศาสตร์ที่หลายท่านก็ทราบดี การปฏิวัติที่ฝรั่งเศส จีน รัสเซีย หรือแม้แต่ในไทยเอง สุดท้ายมันก็จะกลายเป็นการสับไพ่ใหม่ ฝ่ายมีอำนาจเดิมหมดอำนาจลง (หรือจะกลับมามีอำนาจใหม่) ฝ่ายที่ยึดอำนาจได้ ก็มีกระบวนการแย่งชิงอำนาจกันภายในกลุ่มชนชั้นนำใหม่อยู่ดี ตัวอย่างง่าย ๆ ที่เห็นกันชัดเจนคือที่จีนปัจจุบัน ความเหลื่อมล้ำแม้ไม่ได้ติดอันดับต้นของโลก แต่ก็มากพอที่จะไม่ควรเรียกตัวเองว่าคอมมิวนิสต์ให้กระดากปากนัก2 หรือจะให้ผมยกตัวอย่างกรณีคลาสสิค คือใน เรือนจำ ที่เรารู้กันว่าต่อให้รวยมาจากไหน ยศฐาบรรดาศักดิ์เดิมคือใคร ในคุกคือโลกใหม่ที่จะถอดทุกอย่างทิ้ง […]
เพิ่งอ่าน Big Data (Mayer-Shönberger, 2013) จบ แต่เป็นลักษณะย่อเอาใจความสำคัญมา ซึ่งแบบนี้ผมว่าคุ้มค่าต่อการอ่านแบบเนื้อ ๆ เนื้อหาน่าสนใจดีครับ ตรงที่ว่า Big Data เหมือนมหาสมุทรที่รอคอยการที่เราจะใช้ประโยชน์จากข้อมูลที่มีอยู่ แต่จะทำแบบนั้น นอกจากมีเครื่องมือแล้ว สิ่งที่สำคัญกว่าคือชุดความคิดที่ถูกต้อง (the right mindset) ในการดึงข้อมูลที่เป็นประโยชน์ออกมา แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าจะดึงอย่างไรในตอนนี้ ในวันนึงข้างหน้าเราหรือคนอื่น ๆ ก็อาจค้นพบวิธีในการดึงเอาข้อมูลที่สนใจ มีประโยชน์ ตั้งแต่เรื่องการระบุตัวตน (Identify) เช่นมีกรณีที่เว็บสำนักข่าวเปิดเผยข้อมูลจำนวนมาก แล้วมีอีกหน่วยงานสามารถเข้าไประบุตัวตนว่า ข้อมูลส่วนนี้มาจากผู้ใช้คนนี้
Recent Comments